Tiger I Tank
| Panzerkampfwagen Tiger Ausf. E | |
|---|---|
 Tiger I, 1943 yılında Sicilyada |
|
| Tip | Ağır tankı |
| Uyruğu |  Nazi Almanyası |
| Servis geçmişi | |
| Hizmet Yılı | 1942-1945 |
| Savaşları | II. Dünya Savaşı |
| Üretim tarihi | |
| Tasarımcı | Henschel & Son |
| Tasarım | 1941 |
| Üretici | Henschel |
| Birim maliyeti | 250.800 Alman Markı |
| Üretim | 1942-1944 |
| Üretim Adedi | 1.347 |
| Özellikler | |
| Ağırlık | 56.9 ton |
| Uzunluk | 6.316 m
8.45 m (silah dahil) |
| Genişlik | 3.70 m |
| Yükseklik | 3,0 m |
| Mürettebat | 5 |
| Zırh | 25-120 mm |
| Ana silahlanma |
1 × 8.8 cm KwK 36 L/56 92 mermi (bazı değişiklikler ile 106 ve 120 mermi) |
| İkincil silahlanma |
2 × 7.92 mm MG 34 4.800 mermi |
| Motor | Maybach HL230 P45 ( V-12 benzinli ) 700 PS (690,4 kW, 514.8 kW) |
| Güç / ağırlık | 12.3 beygir / ton |
| Süspansiyon | torsiyon çubuğu |
| Menzil | 110-195 km (68-121 mil) |
| Hız | 38 km / h (24 mph) |
Tiger I, 1942 yılında geliştirilen ve II. Dünya Savaşında kullanılan Alman ağır tanklarının ortak adıdır. Nihai olarak resmi adı
Panzerkampfwagen Tiger
Ausf. E'dir ancak genellikle Tiger kullanılmıştır. Bu tankın üretimi Sovyet zırhlı birlikleri ve özellikle T-34 ve KV tanklarına müthiş bir cevap oldu. Tiger I tankının tasarımını 88mm silah ile Wehrmacht hazırladı, bu model hava ve kara savaşlarına karşı başarısını hemen gösterdi. Savaş sırasında Tiger I tankı bütün Alman cephelerinde kullanıldı.
Tiger, muhalif güçler tarafından korkulan bir tank oldu, ancak karmaşık yapısı sebebiyle maliyeti pahalı, tamir edilmesi zordu ve sık sık arıza yapıyordu. Ağustos 1942 ve Ağustos 1944 arasında sadece 1.347 adet tank üretilmiştir. Tiger sürekli parça arızaları yapıyordu ve yakıt tüketimi fazlaydı. Güvenilir ama pahalıydı. Çamurlu yollarda zorlanıyor ve karlı yollardada tekerlekleri donabiliyordu buda onu soğuk hava koşullarına karşı savunmasız yapmaktaydı. 1944 yılında, Tiger II(Kingtiger) üretimi başlatıldı.
Bugün, Tiger tankları sadece müzelerle ve dünya çapında sergilerle hayattadır. Bovington Tank Müzesindeki Tiger 131, çalışan tanklardan sadece birisidir.
Tasarım Özellikleri
Tigerlar tasarım açısından bazı noktalarda önemli eksikliklere sahipti. Dönemindeki orta-sınıf bir tank olan T-34'lerin gövde dizaynı açılı tasarlanmıştı ve bu tasarım sayesinde tank isabet eden mermilerin neredeyse yarısını sektirebiliyordu. Tigerlar ise bunun aksine neredeyse 90°lik bir gövdeye sahiptiler. Bunu kapatmak için ön tarafı 100mm'lik,
yan tarafları ise 80mm'lik zırhla kaplanmıştı.
Tiger tanklarının ağır gövdesi ancak hidrolik sistemlerle hareket ettirilebiliyordu. Bu hidrolik sistemlerin arızalanma olasılığına karşı, elle kontrol mekanizmaları da vardı. Tankın en önemli özelliği olan 88 mm'lik top da ancak hidrolik sistemle döndürülebiliyordu, ayrıca hassas ayarlar yapmak için çarkla döndürme sistemi de vardı. Ayrıca bu toplar çok iyi bir optik sisteme sahiptiler, uzak ve hareketli hedefleri çok başarılı bir şekilde vurabiliyorlardı. Bu optik sistem ve etkili topu sayesinde 3000 metrenin uzağındaki hedefleri bile vurduğu görülmüştür. Düşman tankları ise onun kalın zırhını delmek için çok yakına girmek zorundaydılar. Ancak Tiger öylesine karmaşık bir yapıya sahipti ki sadece 1.347 adet üretilebildi. Bir Tiger için 300.000 üretim saati harcanırken Tiger'ın rakipleri olan T-34,Sherman ve Churchill tankları bu üretim zamanının neredeyse onda bir zamanda üretiliyorlardı. Ama karmaşık yapısına rağmen bir Tiger'ı yok edebilmek için en az 4 Sherman tankını gözden çıkarmayı hesaplamak gerekiyordu.Tiger'ın en önemli handikaplarından biri de bakımının oldukça zaman almasıydı.Muharebe sırasında arızalanan veya az hasarlı olan Tiger'lar onarılamıyordu. Almanlar bu onarım handikapı nedeniyle birçok Tiger'ı muharebe alanında bırakmak zorunda kalmıştır.
Tiger'ın tank terminolojisine kattığı bir yenilik de psikolojik yıkımdır. Tiger kalın zırhı, 88 mm'lik topu ile savaş sırasında öylesine efsaneleşmişti ki müttefik zırhlı tümenleri ormanlık alanlardan geçerken genellikle toplu olarak hareket ederlerdi. Çünkü her an bir ağaçlığın arkasından bir Tiger bölüğünün baskın ateşi açması olasılığı vardı. Bu olasılık da muhaliflere Normandiya'dan sonra zaman kaybettiren engellerden biri olmuştur.
Bir tankta üç özellik aranır. Hız, zırh ve silah. Silahtan kasıt, uzun mevzilli, geniş çaplı bir ana silahtır. Her üç özelliği aynı tank üzerinde toplamak, o yılların teknolojisinde pek olanaklı değildir. Bu yüzden bu üç özellik arasında bir tercih sıralaması yapılır. Bazı zırhlı savaşı kuramcıları hızın birincil unsur olduğunu, bazıları ise zırh kalınlığı ve etkin ana silahın önemli olduğu görüşündedirler. Tiger, bu ikinci görüş doğrultusunda tasarlanmış bir tanktı.
Öte yandan 1941 yılı içinde Alman hafif ve orta sınıf tankları Rusların BT Serisi ve T-26 tankları karşısında yeterliydi. Ancak 1942 yılından itibaren cephelerde ortaya çıkmaya başlayan T-34 ler karşısında yetersiz kalıyorlardı. Daha ağır tankların geliştirilmesi doğaldır.
Tasarım
Tiger I, ateş gücü ve zırh olarak yeni bir yaklaşıma sahipti. Ağır olsa da bu tank muhaliflerinden çokta yavaş değildi. Ancak, 50 tonluk ölü ağırlığa sahipti, süspansiyon, şanzıman, ve benzeri öğeler sık arıza yapıyordu. Yeni bir ağır tank için tasarım çalışmalarına herhangi bir üretim planlaması olmadan, 1937 yılında başlanmıştır. Genel olarak tasarım ve düzeni Panzer IV tankına çok benzesede Tiger tankları Panzer IV'lere göre 2 kat daha ağırdır. Bu, önemli ölçüde daha kalın zırh, büyük ana silah, daha büyük yakıt deposu, daha büyük motor ve daha sağlam şanzıman ve süspansiyon etkenlerinden ötürüdür. Tiger tasarım felsefesine esas olarak önceki Alman tanklarından farklıydı.
Zırh
Tiger I tankında 100 mm kalın ön gövde zırhı ve 120 mm taret zırhı mevcuttu. Aynı zamanda 60 mm kalınlığında yan gövde plakaları bulunuyordu, taret yanı ve arkada 80 mm zırh vardı. Üst ve alt zırh kalınlığı 25 mm idi. Mart 1944'de taret tavan 40 mm'ye kadar kalınlaşmış idi.
Silah
Silah ve ateşleme sistemi olarak ünlü Alman "88" isimli uçaksavar topu kullanıldı. 88 mm KwK 36 L/56 silah, Tiger için seçilen varyantdır ve Tiger II ile birlikte bu silah KwK 43 L/71 88 mm dönüştürülmüştür. İkinci Dünya Savaşı'nın en etkili ve korkulan tank silahlarından biridir. Tiger silahı yüksek namlu çıkış hızına sahipti ve son derece hassas Leitz Turmzielfernrohr TZF 9b kullanılmaktaydı(daha sonra yerini monoküler 9c TZF'e bıraktı). Tigerlar II. Dünya Savaşında çok kısa mesafelerden savaşmasına rağmen, 4 km'lik mesafelerdende düşman tanklarını imha ettiği rapor edilmiştir. Nirengi (yer bulucu) ekipman henüz mevcut değildi, bu sebeple atış için en yakın mesafelere gelmek daha mantıklıydı.
Motor
Tankın arkasında ayrı iki yakıt tankı vardı. Almanlar yeterli bir dizel motoru geliştiremediler, benzin kullanılmak zorundaydı. Motor 21 litrelik ve 12-silindirli oldu. Maybach 650 PS (641 kW, 478 kW) ile HL 210 P45 iyi bir motor olmasına rağmen Tiger için yetersiz kaldı.
Onbir tonluk taret için mekanik sürücü tarafından kullanılan hidrolik motor kuruldu. Bir tam dönüş yaklaşık 1 dakika sürmektedir.
* Prototip geliştirmeleri şeması
26 Mayıs 1941'de, silahlanma toplantısında, Henschel ve Porsche’den Haziran 1942'de hazır olacak 42 tonluk bir ağır tank tasarlamaları istendi. Porsche VK3001'in daha da geliştirilmiş bir versiyonunun üzerinde çalışırken, Henschel de daha gelişmiş bir VK3601 versiyonu üzerinde çalıştı. Henschel iki prototip üretti; 88 mm L/56 topu takılı VK4501(H) H1 ve 75 mm L/70 topu takılı VK4501(H) H2.
Porsche ve Henschel, Krup tasarımı taretin kullanıldığı prototiplerini teslim ettiler. Rastenburgda Hitlerin önünde kıyaslandılar. Porschenin özellikle sıkıntı çıkaran mazot-elektrikli hibrid güç biriminden ve de kritik bir hammadde olan bakırın çok fazla kullanımından dolayı, Henschel’in tasarımı kabul edildi. Panzerkampfwagen VI Ausf. H'nin tasarımı 1942 Ağustosunda başladı. Porsche bir sipariş umudu ile 100 adet gövde üretmişti ki bunların bazılarını da Tiger prototipleri için kullanmıştı. Kontratın kaybından sonra, 1943 baharında, yeni bir taretsiz TD tasarımı için kullanılıp, 91 adet gövde Panzerjäger Tiger (P) ye dönüştürüldü. Aracın lakabı Ferdinand’dı, ve Hitlerin 1 ve 27 Şubat 1944 talimatlarından sonra üst yapıya takılan ileriye doğru ateş açan makineli tüfek bölmesiyle beraber lakabı Elefant (fil) oldu.
Tiger I, alel acele hizmete girdiğinde henüz prototip aşamasındaydı, bu yüzden üretim aşamasında büyük-küçük bir çok değişikliğe uğradı. Alçaltılmış, daha güvenli bir kule bunların en önemlisiydi. Masrafları kısmak için batma ve harici hava filtre sistemleri çıkarıldı.
